Google: hoezo gratis?

When you use Google’s “free” services, you pay big time with personal information about yourself. Dit zijn de eerste woorden op de achterkant van het boek Googling security van Greg Conti dat afgelopen kerstmis voor mij onder de boom lag. Met behulp van dit boek wil Conti de lezer bewust maken van de hoeveelheid privacygevoelige informatie die personen onthullen door het gebruik van online diensten.

Door Google als voorbeeld te gebruiken, laat Conti zien hoeveel informatie er als gevolg van de “gratis” diensten in de handen van Google komt. Ondanks mijn kennis van ICT was het toch wel een beetje een eyeopener. Als je het allemaal in een boek bij elkaar ziet staan, is dat toch wel enigszins indrukwekkend te noemen. Alleen al de zoekfunctie van Google levert een gigantische hoeveelheid aan data op: maandelijks 500 miljoen gebruikers gebruikers die 2,7 biljoen zoekopdrachten genereren. Dat zijn ruim 32 biljoen zoekopdrachten per jaar. Met behulp van datamining kunnen deze gegevens erg interessante informatie opleveren. En als je nu denkt: “…maar Google gebruikt deze informatie toch alleen maar voor het optimaliseren van hun eigen diensten? En daarnaast heb ik niks te verbergen…”, dan raad ik je aan dat boek eens te lezen.

En als je dan het gevoel hebt dat Google inderdaad een erg machtige partij is, dan vraag je maar eens af wat het betekent wanneer Google een ISP wordt. Volgens Conti wordt de macht van Google dan echt ongekend groot: “To control the network is to control the information”. Wat zo’n ontwikkeling precies voor gevolgen heeft is op dit moment moeilijk te voorspellen, maar er zijn genoeg scenario’s te verzinnen waarbij je je serieus zorgen kunt gaan maken. Zou er over 10 jaar nog zoiets bestaan als privacy? Of bestaat het nu eigenlijk ook al niet en is het een illusie?